Karasal iklim, deniz etkisinden uzak bölgelerde etkili olan ve belirgin mevsim farklılıklarıyla karakterize edilen bir iklim türüdür. Bu iklimde kışlar uzun ve dondurucu soğuk, yazlar ise sıcak ve kuraktır. Türkiye'de karasal iklim, Doğu Anadolu Bölgesi, İç Anadolu Bölgesi, Güneydoğu Anadolu Bölgesi ve Trakya'nın iç kısımlarında görülür. Karasal iklimin hakim olduğu yerlerde bitki örtüsü genellikle bozkırdır.

Karasal iklimin yaşandığı bölgelerde kış mevsimi oldukça soğuk ve kar yağışlı geçer. Sık sık don olayları görülür ve yağan kar, ortalama 70-80 gün boyunca erimeden kalabilir. Kış aylarının en sıcak günlerinde bile sıcaklık nadiren 0°C'nin üzerine çıkar. Genellikle sıcaklık -10°C civarındadır. Yıllık yağış miktarı ise ortalama 500-600 mm civarındadır. Karasal iklimin yaşandığı diğer ülkeler arasında Kanada, Sibirya ve Doğu Avrupa ülkeleri bulunur. Bu bölgelerde de kışlar dondurucu soğuk geçer.

Karasal iklim bitki örtüsüne sahip bölgelerde en fazla yağış ilkbahar aylarında, en az yağış ise yaz aylarında görülür. Türkiye'de karasal iklimin hakim olduğu bölgelerde buğday, tahıl ve arpa gibi ürünler bol miktarda yetiştirilir ve ihraç edilir. Bu bölgelerde yıllık ve günlük sıcaklık farkları oldukça yüksektir. Gece ve gündüz arasındaki sıcaklık farkları da belirgindir. Ege Bölgesi'nin iç batı Anadolu bölümünde yağışlar kıyıya göre daha azdır. Güneydoğu Anadolu'da yıllık yağış miktarı 400-700 mm arasında değişir. Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde kış mevsimi çok kar yağışlı ve donlu geçerken, yaz aylarında kuru sıcaklıklar yaşanır. İç Anadolu'da en fazla yağış ilkbaharda, en az yağış ise yaz aylarında görülür. İç Anadolu'nun yıllık ortalama yağış miktarı 287 mm'dir.

Karasal iklim bölgelerinde bitki örtüsü bozkır olmasına rağmen, yer yer ormanlık alanlara da rastlanabilir. Ancak bu ormanlar genellikle iğne yapraklı ağaçlardan oluşur. Karasal iklimin yaşandığı bölgelerde hayvancılık da önemli bir geçim kaynağıdır. Özellikle küçükbaş hayvancılık yaygındır.